مي گويند كوه با نخستين سنگ آغاز مي شود و انسان با نخستين درد. در روز جهاني معلول در مشهد با يك دانشجوي معلول كتابداري به نام زيبا آشنا شدم. اين آشنايي در نمايشگاه نقاشي و عكس معلولان كليد خورد. توفيقي يافتم و به اين نمايشگاه دعوت شدم. زماني كه بدانجا پا گذاشتم، نخست مبهوت بودم اما كم كم احساسم تغيير يافت و سبك شدم. دوستي، زيبا را به من معرفي كرد. انساني كه سراپا عشق بود و گرماي اين عشق را به اطراف خود مي پراكند. يك دانشجوي كتابداري كه خود اين رشته را آگاهانه انتخاب كرده بود. زيبا بر روي ويلچر تنها با جسمي كه بالاتنه اي بيش نبود، مصمم و شاد از علاقه اش به اين رشته مي گفت و من خدا را شكر كردم كه در راه زندگي با چنين عاشقاني همراهم و همصحبت.