نخستین مدیر گروه کتابداری ایران درگذشت

امروز صبح یکی از دوستان اطلاع دادند که متاسفانه سرکار خانم دکتر فرخنده سعیدی، نخستین مدیر گروه علم اطلاعات و دانش شناسی ایران در خارج از کشور، به رحمت ایزدی پیوسته است. متاسفانه هر چه گشتیم اطلاعات بیشتری از  این بانوی کتابدار، نتوانستیم پیدا  کنیم. نه عکسی نه یادداشتی. البته فهرست مقالات و کتابهایشان در پایگاههای مختلف قابل دسترس است. ای کاش، قدر پیشکسوتان و زحمت کشان رشته خود را بیشتر بدانیم و نیز از آنها اطلاعات بیشتری داشته باشیم تا هنگام درگذشت آنها این چنین افسوس نخوریم. نسل جدید کتابداران را نیز با این گنجینه های ارزشمند رشته خود آشنا کنیم. تنها در دایره المعارف کتابداری ایران، چند خطی درباره ایشان به این شرح نوشته بود:

"فرخنده سعيدي نخستين بانوي ايراني كه به اخذ دكتري كتابداري نايل آمد و نخستين مدير ايراني گروه آموزش كتابداري دانشگاه تهران نيز بود".

روحش شاد و یادش گرامی

من و کتابداری

بعد از اتمام دوره کارشناسی رشته مهندسی کامپیوتر-نرم افزار در بخش پژوهش دانشگاه به عنوان کارشناس انفورماتیک شروع به کار کردم. در مدتی که در این بخش کار می کردم رفته رفته با فرایند پژوهش آشنا شدم با توجه به اینکه علاقه خاصی به حوزه وب و اینترنت و همچنین تحقیق و پژوهش در این حوزه را داشتم تصمیم گرفتم که در این حوزه ها ادامه تحصیل دهم در رشته هایی مانند فناوری اطلاعات، مدیریت فناوری اطلاعات و ... .

 با جستجوهایی که در وب انجام دادم به مقالاتی در حوزه وب سنجی برخوردم که رشته نویسندگان آن کتابداری بود. اینجا بود که من با رشته کتابداری آشنا شدم و با پرس و جو ها یی که در وب و فارغ التحصیلان رشته انجام دادم با این رشته و حوزه کاری گسترده  آن در داخل و خارج کشور آشنا شدم و همین شروع علاقه مندی من به این رشته بود و باعث شد در دوره کارشناسی ارشد کتابداری و اطلاع رسانی ادامه تحصیل دهم.

 شاید از ابتدا تاکنون (بیش از 2 سال)که وارد این حوزه علمی شده ام اخلاق علمی اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی این رشته دلگرمم می کرد. در ارتباطات علمی از هیچ کمکی دریغ نمی کردند و از راهنمایی هایشان همیشه بهره مند می شدم. البته این افتخار را نداشتم که حضوری خدمت بسیاری از این اساتید برسم اما فضای مجازی بهترین راه این ارتباط علمی بود.

به امید موفقیت هر چه بیشتر جامعه کتابداری 

و این بود انشای من...

سلام. یکی از خوانندگان عزیز توی یه کامنت خصوصی (البته در وبلاگ شخصی خودم) سوالی ازم

 پرسیده که من ترجیح می دم جوابش رو علنی بگم. اینجا بخوانید...

همایشی در اوائل خرداد

پاییز سال گذشته در اصفهان، توسط ادکا همایشی برگزار شد که موضوع آن مجموعه سازی در کتابخانه ها بود. یکی از محورهای آن همایش، به مجلات علمی مربوط می شد. اینکه با به پایان یافتن یک همایش، پرونده آن موضوع بسته نمی شود و تازه ایده های جدید و بدیع از آن استخراج می شود یا اینکه در مجموعه ای کوچکتر یافته های مرتبط با آن حوزه موضوعی ارائه می شود.

این مقدمه برای آن بود که تا اطلاع دهیم که پنجشنبه همین هفته، یعنی چهارم خرداد، در دانشگاه سمنان، تالار دانش، دانشکده علوم انسانی،همایشی تحت عنوان نقش مجلات علمی در کتابخانه های دانشگاهی برگزار میشود. این دومین بار است که سمنانی ها میزبان همایش کتابدارانه هستند. تقریباً یک سال و نیم پیش، نیز همایش سواد اطلاعاتی ویژه استانهای شرقی ایران توسط گروه کتابداری دانشگاه سمنان برگزار شده بود. خانم مریم صابری، مسئولیت علمی و اجرایی این همایش را برعهده دارند. آقایان ابراهیم عمرانی و دکتر حمید قاضی زاده سخنرانان میهمان این همایش هستند.

در مسیر بی هویت سازی...

سلام. بعد از اون جنجال دروغ سیزده درباره تغییر اسم رشته کتابداری نظرات زیادی در گروه بحث مطرح شد که هر کسی به نوعی مخالف یا موافقت خود و یا تحلیل اش رو بیان کرده بود. شاید اکثر شما این نظرات رو خونده باشین اما برای اون دسته از خوانندگان که به گروه بحث دسترسی ندارند تحلیل دکتر دیانی رو در ادامه مطلب می زارم که حق مطلب را به خوبی ادا کردن. درواقع ایشان به زبانی شیرین و ساده نظر خیلی از کتابداران را در این مورد توضیح دادن٬ اینکه با عوض کردن نام رشته نه تنها به شان کتابداران چیزی اضافه نمی شه بلکه هویتی رو هم که دارن به نحوی از دست خواهند داد. ایشان در پایان نوشته اند:

"حداقل خواسته من از نخبگانی که به حق برای کاری با ارزش گردهم آورده شده اند، این است با قرار ندادن تغییر نام رشته در دستورکار، در مسیر سابقه زدایی و بی هویتی رشته حرکت نکنند. "

پی نوشت: نمی دانم برای این نخبگان و اساتید عزیز نظر یک کتابدار ساده چقدر اهمیت دارد اما من هم خواهش می کنم قبل از مراجعه به آرا عمومی(که اکثریت آنها را دانشجویان عزیز کارشناسی تشکیل می دهند.) برای تصمیم گیری در مورد تغییر نام رشته کتابداری موارد دیگر را هم مد نظر قرار دهند. خود ماهم زمان دانشجویی این دوران را از سر گذراندیم و در سودای تغییر نام رشته مان بودیم اما هر چه به جلو حرکت کردیم و به عنوان یک کتابدار هویت پیدا کردیم بیشتر به این نتیجه رسیدیم که درد کتابداری نام رشته نیست بلکه دردش از درون است.

موفق باشید

ادامه نوشته

نمی خواهیم مهندس شویم!

سلام. شاید شما دوست کتابدار عزیز هم مانند من امروز صبح که ایمیل تان را باز کردید با این خبر مواجه شدید که اسم رشته کتابدای به مهندسی ناوبری اطلاعات تغییر کرده است. اولین فکری که به ذهن من خطور کرد این بود که چرا مهندسی؟ البته خبر کمی شک برانگیز بود که با توضیح دکتر فتاحی و دوستان مبنی بر اینکه دروغ سیزده است خیالم واقعا راحت شد. به یکی از دوستان به شوخی گفتم ترجیح می دهم نام کتابداری بشود حمالی کتاب (ببخشید بلانسبت همه) اما نشود مهندسی.... من شخصا یکی از مخالفان سرسخت تغییر نام کتابداری هستم بنابه دلایل خودم اما اینکه لفظ مهندسی را بچسبانیم به رشه کتابداری اصلا قابل تفسیر نیست(حتی به شوخی). مگر کتابداری چه کم دارد که مثلا با لفظ مهندسی رفع شود؟ حالا بماند دروغ سیزده باشد و فقط چندساعت یا نهایتا یک روز دوام داشته باشد یا دائمی باشد. حرف ما و دست ما که به جایی نمی رسد. اساتید بزرگواری که حرف شان به جایی می رسد خواهشا این جور الفاظ را به کتابداری نچسبانید.