در آغاز فعالیت وبلاگ گروهی کتابداران و سایر وبلاگهای کتابداری دوستان بسیار فعالی مطلب می نوشتند که پس از مدتی ناگاه بنا به دلایل شخصی - مانند ارتقاء موقعیت شغلی و یا تحصیلی وبلاگ نویسی را کنار گذاشته و یا بسیار محدود نمودند. بزرگی به من نصیحت می کرد که فلانی تو اگر رئیس بزرگترین کتابخانه ایران هم نشوی پس از چندسال که مسئولیت را به دیگران سپردی کاملا از یادها خواهی رفت ولی چنانچه متخصص و دانشمند شوی و دانش خویش را با دیگران به اشتراک بگذاری هیچگاه از ذهنها پاک نخواهی شد....
بهرحال بنده و شما بلاگرهای وبلاگ گروهی کتابداران در آغاز راه دانش پژوهی هستیم و وبلاگ نویسی نیز یکی از راههای کسب اطلاعات و دانش اندوزی است که می تواند ما را خلاقانه وارد عرصه تولید دانش نیز بکند. بیائید به همدیگر قول بدهیم که جز در موارد بسیار بحرانی وبلاگ نویسی را برای همیشه رها نکرده و دانش خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم. این قول حتی در زمانیکه شما ان شاء الله چهره ماندگاری شدید و وبلاگ نویسی را به نوعی برای خود کسر شان دانستید نیز معتبر است. از میان اساتید کتابداری می توانم به آقای دکتر خسروی اشاره کنم که به همراه برخی دیگر از دوستان فرهیخته با وجود مسئولیتها و مشغله های فراوان همت نموده و در وبلاگ خوب گفتگو مطالب مفید و جذابی را تهیه کرده و دانش - یافته ها و برداشتهای ذهنی خویش را بدین گونه به سایرین منتقل می کنند. دستشان درست و امیدوارم که وبلاگ نویسی شما نیز مستدام بماند ......................
 
نکته : اگر وبلاگ نویسی را رها کنید آن وقت خانم کرمی مجبور می شوند علاوه بر وبلاگهای مرده به دنبال بلاگرهای مرده هم بگردند.............