وبلاگ گروهی کتابداران ایران

مقاله اى از دكتر رضا داورى اردكانى
توهم توسعه علمى
از طريق افزايش تعداد مقالات در فهرست ISI
ISI سازمان خوبى است كه در حدود پنجاه سال پيش تأسيس شده است. اين سازمان مقاله هايى را كه در مجله هايى كه خود به رسميت شناخته و چاپ شده است، فهرست مى كند و وسيله اى فراهم مى كند كه طالبان، به مقاله هاى مورد نظر خود به آسانى دست يابند و البته با رجوع به آن مى توان پيشرفت علم در جهان و در كشورها را با تقريب اندازه گرفت و سطح علم كشورها را سنجيد. پيداست كه فهرست ISI به عنوان ميزان سنجش چندان دقيق نيست اما به هرحال يكى از موازينى است كه بايد با ميزان هاى دقيق تر تكميل شود. دانشمندان ما هم از چندين سال پيش به اهميت چاپ مقاله ها در مجله هاى ISI پى برده اند و در اين كار كم و بيش اهتمام كرده اند.
اين اهتمام بويژه از جهت سياسى و حفظ حيثيت كشور موجه است زيرا سرعت رشد پيشرفت علمى و تناسب يا بى تناسبى پژوهش در كشورها و رتبه علمى هر كشور را به تقريب معلوم مى كند. تا اينجا نه فقط هيچ اشكالى بر ISI وارد نيست بلكه اقبال به آن شايسته و لازم به نظر مى رسد. قضيه وقتى دشوار مى شود كه ISI نه فقط ملاك مطلق در رتبه بندى علمى كشورها و تعيين مقام و مرتبه دانشمندان مى شود بلكه مقام بلندى پيدا مى كند و به صورت هيكل مقدسى درمى آيد كه چون و چرا در مطلق بودن آن جهل و كفر به شمار مى رود. در اين صورت چه بسا كه ISI به كلى بى فايده و حتى مضر شود. ISI را بايد همان كه هست بازشناخت و پذيرفت و از آن فايده برد. ISI مركزى است كه مقاله ها را فهرست مى كند و البته مقاله هاى همه مجله ها در فهرست آن نمى آيد. شايد تعداد مجله هاى ايرانى كه مقالات آن فهرست مى شود از عدد انگشتان يك دست كمتر باشد و چه خوب است كه اگر مى خواهيم ميزان پژوهش ها و مقاله هاى دانشمندان كشورمان در آن بيشتر منعكس شود، تعداد اين مجله ها افزايش يابد.
ادامه:http://www.iran-newspaper.com/1386/860521/html/think.htm#s734643