وبلاگ گروهی کتابداران ایران

با سلام و تشکر از کلیه دوستان که مطالب و نظرات خود را در دو پست قبلی در مورد دایه های مهربان تر از مادر نوشتند.از موقعی که یه کم عاقل شدم و فهمیدم که واقعا کتابداری چیست و جایگاه آن در دنیا کجاست همیشه شخصا تلاش می کردم که با بحث در مورد چرایی و چگونگی  این رشته را در بین مردم و کتابدرانی که از رشته تحصیلی خود آگاهی زیادی ندارند،زمینه ای  برای تفکر بیشتر ایجاد کنم.

به هر حال همیشه سعی می کردم که هر جلسه علمی (سخنرانی،دفاعیه و...) حضور داشته باشم.در یکی از روزهای هفته پژوهش که دانشجوی سال آخر کارشناسی دانشگاه اصفهان بودم عنوان یک سخنرانی (یا با نا:معرفی نرم افزار جدید کتابداری و اطلاع رسانی/ارائه دهنده مهندس...) مرا وسوسه کرد که از کلاس غیبت کنم و در آن جلسه حتما حضور داشته باشم.بعد از معرفی نرم افزار شروع به صحبت در مورد طراحی و ویژگیهای نرم افزار کتابداریYa Ba Na کردم(با دانش حداقل یک دانشجوی کارشناسی).خلاصه خوب یا بد بعد از بحث آقای مهندس طراح،پیاده ساز وهمکاره نرم افزار تا حدودی به اشکالات خود پی برد.بعد ازجلسه یکی از  مسئولین دانشکده  به من گفت که این کار شما نیست که نظر می دهید! ایشان مهندسی قابل هستند و چند نفر کار ایشان را کارشناسی کرده است و... که بعدا متوجه شدم که رشته تحصیلی آقای مهندس،فیزیک بود نه کامپیوتر بعد فکر کردم که  بهتر بود به جای اسم   Ya Ba Na بهتر بود.......را به کار می برد تا کلیت قضیه یک دست می شد. بعد ها با دو سه مورد دیگر( که از اسم بردن آنها معذورم)  نیز بعد از فارغ التحصیلی در تهران برخورد کردم.حال

1.       در تمام دنیا کارها از این قبیل به صورت گروهی انجام می شود.

2.       کتابداران می توانند به عنوان طراحان در این مورد ایده پردازی کنند.

3.       متخصصین کامپیوتر به تنهایی این دانش و تخصص را برای طراحی ندارند و بیشتر می توانند در مرحله پیاده سازی نقش داشته باشند.

4.       از آنجایی که هدف ما بالا بردن کیفیت در ارائه خدمات و استفاده هوشمندانه از تکنولوژی است پس بهتر است که ابتدا نقاط قوت خود را دست کم نگیریم و همیشه از اظهار نظر نترسیم، چه بسا که این اظهار نظرها زمینه تولید دانش های بین رشته ای و کاربردی را به وجود آورد.

·          به امید استفاده بهینه از تخصصهای مختلف در مکان و زمان مناسب نه در کتابداری بلکه در کلیه امور و جلوگیری از به دست گرفتن زمام تمام امور توسط دایه های مهربان تر از مادر.